Katrien in Indonesië

Mijn verhaal

In februari 2025 vertrok ik naar Indonesië, een nieuw avontuur. Met weinig voorbereiding op wat mij nou écht te wachten stond, ging ik op weg. Bij aankomst werd ik meteen hartelijk ontvangen door andere vrijwilligers en Yogi, de vrijwilligerscoördinator. Het project was toen nét opgestart door de pilotgroep, waar ik nog kort deel van uitmaakte. Daarna begon het project echt.
Mijn rol bestond uit meedraaien in de organisatie op uitvoerend vlak en werken aan mijn scriptie, met de onderzoeksvraag: “Hoe kan Daya Krida (De Kracht van Sport in het Indonesisch) zijn impact maximaliseren door samenwerkingen aan te gaan met actieve lokale communities, om ongeregistreerde kinderen en kinderen uit achtergestelde wijken in Semarang te bereiken, wat leidt tot een toename van het aantal kinderen in Daya Krida’s sportprogramma?”

Dit onderzoek vergde veel en vroeg om een hechte samenwerking met het Indonesische team. Dat team heeft mijn tijd daar nóg waardevoller gemaakt dan ik van tevoren had gedacht. Naast het samenwerken zijn er mooie vriendschappen ontstaan waarin we alles konden delen. Dit zorgde voor een echte integratie in de prachtige Indonesische cultuur.

Mijn week bestond uit vier dagen werken aan mijn scriptie en één dag meegaan naar de scholen. De ervaring om les te geven aan deze kinderen zal mij voor altijd bijblijven. Het enthousiasme waarmee ze je opwachten, meedoen met de les, hun eigen ideeën durven in te brengen, losser worden met de tijd en je uiteindelijk weer uitzwaaien, is niet in woorden te vatten.
De Kracht van Sport, en specifiek Daya Krida, is écht een kans om de wereld van de andere kant te bekijken en een steentje bij te dragen aan degenen die het nodig hebben.