Vera in Zuid-Afrika

Naam
Vera

Hoe lang heb je vrijwilligerswerk gedaan?
3 maanden

Korte biografie

Ik ben Vera, 22 jaar oud en ben afgestudeerd als sportmarketeer. Voor ik het werkveld ging betreden wilde ik graag eerst nog iets van de wereld zien. Aangezien ik van sport houd en het interessant vond om vrijwilligerswerk te doen kwam ik al snel bij United Through Sport uit. Dan was er nog de keuze tussen Argentinië en Zuid-Afrika, het programma van Zuid-Afrika sprak mij meer aan en het land zelf ook.

Ik heb in Zuid-Afrika echt de beste tijd van mijn leven gehad en raad het iedereen aan om ook te gaan! Ik ben zelfs op het moment dat ik terug in Nederland was mijn terugkeer gaan plannen!

Hoe tevreden was je met de begeleiding in Nederland?

Ik vond de begeleiding vanuit Nederland van Ruben erg fijn ook al was het online i.v.m. Corona. Hij had op al mijn vragen een antwoord en heeft mij in contact gebracht met een andere vrijwilliger die op hetzelfde moment zou starten. Aangezien het voor mij de eerste keer was dat ik alleen op reis ging was het fijn dat ik met de andere vrijwilliger de vliegreis kon maken naar Port Elizabeth.

Mijn verhaal

Daar ga je dan voor drie maanden naar Zuid-Afrika om vrijwilligerswerk te doen. Op het vliegveld door mijn familie uitgezwaaid en in het vliegtuig gestapt op naar een mooi avontuur. De vliegreis verliep soepel en voor ik het wist stond ik al in Johannesburg. Op het vliegveld overnacht en de volgende ochtend doorgevlogen naar Port Elizabeth, daar stond iemand ons al op te wachten van United Through Sport. Met de auto naar de accommodatie gereden waar alle vrijwilligers verblijven. De aankomst was even raar omdat er nog mensen van de vorige groep waren die het weekend naar huis gingen. In het eerste weekend zijn we mee op sleeptouw genomen door de vrijwilligers die er al zaten om helemaal te settelen, een simkaart en airtime gehaald in het winkelcentrum en een wereldstekker aangezien niet iedereen die bij zich had en deze generatie mijn generatie toch wel vastgegroeid zit aan hun telefoon.

De eerste week krijg je te maken met allerlei nieuwe indrukken en wordt in een soort van ingewerkt. Het eerste uur van de dag ging je altijd met de kleintjes spelletjes spelen zoals Duck Duck Goose, een estafette of Shark attack, daarna had je 3 uur op verschillende scholen het coachen van je sport. De kinderen waar je de sportlessen aan geeft zijn zo blij en enthousiast dat ze mogen sporten dat je je vanaf de start al heel welkom voelt. Ik heb 3 maanden lang hockey gecoacht, met af en toe wat afwisseling naar voetbal. Hierdoor leerde ik de kinderen die elke week bij hockey kwamen goed kennen en heb ik met een aantal een speciale band opgebouwd. Het was dan ook moeilijk om te zien in wat voor omstandigheden deze kinderen moesten sporten. Een veld waar allemaal stenen en oneffenheden op lagen en in hun schooluniform wat ze de hele week nog moesten dragen. Wat voor deze kinderen niet veel uitmaakte want als je vroeg hoe het met ze ging kreeg je als antwoord: “We’re blessed and highly favoured”. Wat mij ook wel aan het denken heeft gezet, in Nederland is het al snel een moetje en daar is het we mogen. Het was dan ook weer erg wennen toen ik thuis kwam en iedereen om de kleinste dingen gingen zeuren, terwijl ze daar blij zijn dat ze überhaupt een voetbal hebben voor een uur in de week.

Doordat mijn groep in het begin heel klein was, we waren met z’n vieren, leerde ik de jeugd die ook de sportlessen gaven heel goed kennen. Ik vond het juist leuk om met de lokale jeugd het vrijwilligerswerk op te pakken, zo leer je het land en de cultuur snel en op een andere manier kennen. Wat wel een kleine tegenvaller was was dat de weekendactiviteiten niet doorgingen omdat we met te weinig waren. Na 4 weken kwamen er pas weer nieuwe vrijwilligers, 4 Engelse meiden wat voor mij wel fijn was aangezien ik het enige meisje was. De weken dat de meiden er waren zijn echt voorbij gevlogen en ik heb goede vrienden gemaakt met wie ik nog steeds contact heb. Doordat de meiden er waren gingen de weekendactiviteiten weer door en heb ik alles kunnen doen wat ik wilde. Zo heb ik een safari gedaan, met olifanten gelopen, geskydived, gesurft en gesandboard. Ik heb in Zuid-Afrika echt de beste tijd van mijn leven gehad en raad het iedereen aan om ook te gaan! Ik ben zelfs op het moment dat ik terug in Nederland was mijn terugkeer gaan plannen!

Welk advies zou je mee willen geven aan toekomstige stagiairs/vrijwilligers?

Geniet er echt van vanaf het moment dat je daar aankomt want de tijd gaat zo snel. Het is alsof je er net een paar weken bent en dan moet je alweer naar huis.