Tom in Ghana

Naam
Tom 

Hoe lang heb je stage gelopen?
4 weken

Korte biografie

Mijn naam is Tom, 20 jaar en ik studeer geschiedenis aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Als hobby voetbal ik graag op het veld of in de zaal. Daarnaast houd ik ook van andere sporten zoals padel, hardlopen en schaken. Ik vind het ook leuk om te helpen bij activiteiten voor kinderen.

Bovenal heb ik een hele indrukwekkende tijd gehad. Ik heb vaak genoten van het contact met de mensen daar en met sommige mensen heb ik nog steeds contact.

Hoe tevreden was je met de begeleiding in Nederland?

In de maanden voor de reis heb ik twee keer via zoom gebeld met een begeleider van De Kracht Van Sport genaamd Ruben. Na een gesprek met informatie over de reis kreeg ik voldoende tijd om definitief de beslissing te maken dat ik naar Ghana wilde. Als ik vragen had, kreeg ik altijd binnen een dag antwoord via WhatsApp. Tijdens het project heb ik ook nog een aantal keer contact gehad met de begeleider uit Nederland en ik kreeg hulp waar nodig.

Mijn verhaal

In de zomer van 2022 ben ik voor een maand naar Ghana geweest om voetbaltraining te geven als vrijwilligerswerk. Nadat ik ‘s nachts van Amsterdam naar Accra was gevlogen, was het bij aankomst erg wennen aan alles. Om me heen werden allerlei verschillende talen gesproken en ik was met allemaal nog onbekende mensen. Dit veranderde snel en ik kon het met een aantal Ghanese bewoners en een aantal Europese vrijwilligers goed vinden.

Waar ik eerst dacht dat ik direct moest gaan beginnen met het geven van voetbaltraining, kon ik op de derde dag al mee op een trip naar een bijzondere plek aan de kust van Ghana. We gingen hier heen met ongeveer 12 vrijwilligers en 2 Ghanese begeleiders en zo ben ik goed opgevangen door deze mensen. Door veel te sporten en spelletjes te spelen begon ik me snel thuis te voelen. Een paar dagen na deze trip gingen we er al weer voor een paar dagen tussenuit en zo voelden de eerste 10 dagen in Ghana voor mij alsof ik op een rondreis was. Dit was erg leuk, maar ik wilde ook graag hetgene doen waarvoor ik naar Ghana was gekomen. De rest van de maand ben ik dus niet meer met korte reisjes meegeweest, zodat ik bijna elke dag voetbaltraining kon geven.

De voetbaltrainingen waar ik aanwezig was vonden altijd plaats op zandveldjes. Ik was op het begin echt verbaasd hoe goed de balcontrole van de meeste kinderen was op het zand. In de ochtenden hielp ik mee met trainingen voor jongens van mijn eigen leeftijd en in de middagen waren er trainingen voor kinderen van ongeveer 6 tot 17 jaar. Bij deze training waren er soms 60 kinderen met in totaal 2 trainers, dus dat was wel hard werken. De energie en de waardering die ik van de jongens terugkreeg, maakten veel indruk op mij.

Ik woonde in een huis samen met andere vrijwilligers en Ghanese begeleiders. In de tuin waren er altijd wel mensen die wilden voetballen of anders kon een begeleider regelen dat ik een voetbalwedstrijd kon spelen. Naast het geven van voetbaltraining ben ik ook nog een paar keer naar het weeshuis geweest om te spelen met de kinderen daar.

Bovenal heb ik een hele indrukwekkende tijd gehad. Ik heb vaak genoten van het contact met de mensen daar en met sommige mensen heb ik nog steeds contact.

Welk advies zou je mee willen geven aan toekomstige stagiairs/vrijwilligers?

Als advies kan ik misschien meegeven om voordat je naar Ghana vertrekt, alvast contact te zoeken met mensen die je daar gaat zien. Verder is het handig om te beseffen dat er soms ook lastige momenten zijn wanneer je gaat leven in een hele andere cultuur en omgeving. Toen er op het einde veel vrijwilligers weg waren, was het soms lastig om me zo anders te voelen dan de mensen om me heen. Weet wel dat de begeleiders daar en de begeleider in Nederland je graag willen helpen als je dat nodig vindt.