Pommi in Zuid-Afrika

Naam
Pommi

Hoe lang heb je vrijwilligerswerk gedaan?
3 maanden

Korte biografie
Ik ben Pommi en ik ben 18 jaar. Ik heb mijn havo diploma gehaald en zit nu in mijn tussenjaar. In dit tussenjaar ben ik dus naar zuid-Afrika geweest in de hoop dat ik hier er misschien achter zou komen wat voor opleiding ik zou willen gaan doen en het is natuurlijk ook gewoon een

hele vette ervaring. Ik zit op hockey en ik geef ook training aan een team. Ik vind het dus leuk om te sporten en om te coachen.

Dit waren uiteindelijk echt de leukste drie maanden ooit en ik zou het liefst meteen terug willen.

Pommi Zuid AFrika

Hoe tevreden was je met de begeleiding in Nederland?

Ik was heel tevreden met de begeleiding die ik heb gekregen hier in Nederland voordat ik naar Afrika ging. Ik was namelijk heel zenuwachtig maar ze hebben mij zoveel mogelijk informatie gegeven om mijn zenuwen te verminderen. Dus dat vond ik super fijn!

Mijn Verhaal
Voor mijn tussenjaar had ik dus gekozen om naar Zuid-Afrika te gaan. Ik vond het echt heel spannend om zo’n grote reis in mijn eentje te gaan maken. Helemaal omdat ik eerst eigenlijk met een vriendin zou gaan, maar zij was helaas gezakt voor haar examen dus die kon helaas niet meer mee.
De vliegreis naar Zuid-Afrika verliep wel soepel behalve dan dat ik gewoon echt heel zenuwachtig was. Toen ik aankwam op het vliegveld in Port Elizabeth zag ik gelijk iemand staan met een bordje “United Trough Sport” dus dat vond ik wel fijn aangezien een van mijn angsten ook was dat er niemand stond op het vliegveld om mij op te halen… op het vliegveld ontmoette ik gelijk een paar andere vrijwilligers die ook net als ik waren aangekomen. Toen we aankwamen op de accommodatie is alles natuurlijk even heel spannend want dan ga je ook je kamergenoot/kamergenoten ontmoeten.
Het was zo indrukwekkend om al die scholen en al die kinderen te zien.
De eerste paar dagen hadden we een introductieprogramma. Je leert iedereen dan beetje kennen en ze leren je ook gelijk hoe het coachen op de scholen te werk gaat. Ik was zelf heel verlegen de eerste anderhalve week. Ik had heel veel heimwee en wilde eigenlijk gewoon meteen terug naar huis. Ik durfde niet te praten omdat ik heel bang was dat mijn Engels niet goed genoeg was. Maar na de eerste week ga je met iedereen een weekend naar Sardinia bay. Dat weekend heeft er voor mij wel voor gezorgd dat ik het leuker begon te vinden. Je leerde iedereen echt veel beter kennen en ik durfde ook steeds meer te praten omdat de andere vrijwilligers je er ook gewoon echt bij probeerde te betrekken. Na twee weken was mijn heimwee bijna weg. Je merkte dan ook gewoon dat er nu ook gewoon een ritme in kwam met het coachen en hoe de dagen nou precies verliepen, wat ik heel fijn vond. Het coachen ging bij mij in het begin nog niet zo heel goed omdat ik zo verlegen was. Ik durfde de kinderen eigenlijk niet echt aan te spreken omdat ik gewoon bang was voor mijn Engels. Maar gelukkig ging uiteindelijk het coachen ook veel beter en leerde ik de kinderen ook steeds beter kennen en deden we veel leuke dingen tijdens de lessen. Het was zo indrukwekkend om al die scholen en al die kinderen te zien. Het is zo’n groot verschil vergeleken met Nederland. De kinderen zijn ongekend lief en vinden het sporten echt geweldig wat heel leuk is om te zien. En als ze dan ook nog is tekeningen en brieven speciaal voor jou gaan maken dan weet je wel echt hoeveel je voor de kindjes betekend wat ik echt te leuk vond. Soms was het coachen wel even zwaar want dan had je gewoon je dag even niet. Maar gelukkig coachte je niet alleen dus kon je altijd op een andere vrijwilliger terugvallen.
Ik heb echt een goede band met sommige mensen gekregen. Zelfs zo goed dat ik in de laatste dagen van mijn verblijf nog extra dagen had bijgeboekt om met andere vrijwilligers een huis te huren.
In de weekenden kon je zelf altijd bedenken wat je wilde doen. Een weekendje weg of op safari je mocht het allemaal zelf bepalen. Je hebt daar heel veel vrijheid in wat ik heel tof vond. Ze hadden ook heel vaak activiteiten in het weekend waar je je voor kon inschrijven zoals skydive of bungeejumping wat echt super vet is. Ik heb zelf de skydive gedaan en dat was echt te gaaf. De weken gingen dus steeds sneller voorbij omdat ik het naar mijn zin had. Ik heb echt een goede band met sommige mensen gekregen. Zelfs zo goed dat ik in de laatste dagen van mijn verblijf nog extra dagen had bijgeboekt om met andere vrijwilligers een huis te huren. De South Africa experience was het leukst van allemaal. Heb daardoor zoveel meer van Zuid-Afrika gezien en heb ook een super leuke tijd gehad in Kaapstad. Na de South-Africa experience ben ik in Kaapstad  gebleven met nog een paar andere van de groep. We hadden een hele mooie villa gehuurd en hebben de laatste 1,5 week de toerist uitgehangen. Het was echt super gezellig met iedereen maar de reis zat er toch echt bijna op wat ik echt super jammer vond. Niemand van mijn vrienden of familie hadden verwacht dat ik het zo lang zou volhouden doordat ik zoveel heimwee had. Maar ik ben nog nooit zo blij geweest met dat ik gewoon doorgezet heb en er alles uit heb gehaald. Het afscheid nemen van iedereen was heel zwaar maar ik heb nu nog steeds contact met mensen en we hebben zelfs al een aantal reünies afgesproken. Dit waren uiteindelijk echt de leukste drie maanden ooit en ik zou het liefst meteen terug willen.
Niemand van mijn vrienden of familie hadden verwacht dat ik het zo lang zou volhouden doordat ik zoveel heimwee had.