Lisanne in Indonesië

Naam
Lisanne

Hoe lang heb je stage gelopen?
4 weken

Korte biografie

Hoi! Mijn naam is Lisanne en ik ben 23 jaar. Afgelopen jaar ben ik met Kracht van Sport naar Zuid-Afrika geweest voor mijn minor. Dit beviel zo goed, dat ik in 2025 opnieuw met de Kracht van Sport op avontuur ben gegaan, dit keer als vrijwilliger in Indonesië!

De ervaring in Indonesië, is een ervaring om nooit meer te vergeten. In Indonesië heb ik geleerd dat vriendelijkheid een taal is die iedereen spreekt! Dit moet je zelf ervaren hebben 😉

Hoe tevreden was je met de begeleiding in Nederland?
Heel erg tevreden! Er is fijn contact en je wordt goed geholpen zodat je goed voorbereid op reis gaat!

Mijn verhaal

Vanaf het allereerste moment dat ik Indonesië kwam, voelde ik me welkom. De staff bij Daya Krida (De Kracht van Sport in het Indonesisch) ontving ons warm en hartelijk. We verbleven met een groep van ongeveer tien andere studenten en vrijwilligers in één groot huis. Dit waren vooral Nederlandse studenten en één Franse.

Iedere dag bestond uit een ochtend- en een middagsessie. In de ochtend gingen we langs een school waarbij we allerlei spellen deden met de kinderen. In de middag gaven we meestal volleybal of voetbaltraining, afhankelijk van de dag. Het werken met de kinderen was het allerleukste. Ze zitten echt vol energie, nieuwsgierigheid en enthousiasme!

De taal was soms even schakelen, omdat de kinderen Indonesisch spreken en wij natuurlijk Nederlands. Maar juist dat leverde ook veel grappige momenten op. Dankzij de Indonesische lessen bij Daya Krida en doordat we elkaar als groep ook steeds meer leerden, ging de communicatie elke dag beter. De kinderen hielpen ons graag met nieuwe woorden (en lachten om onze uitspraak), wat juist weer zorgde voor een mooie verbinding!

Tijdens sommige middagsessies gingen we naar de “neighbour”, waar we fun games speelden met kinderen uit de buurt. Dit was geen specifieke sporttraining, maar gericht op plezier en spelletjes. Het was geweldig om te zien hoe de samenwerking onder de kids vooruitging en hoe ze echt plezier hadden tijdens de activiteiten. De lachende gezichtjes gaf mij enorm veel energie.

Naast het werk was er genoeg ruimte om Indonesië te ontdekken. In de weekenden deden we allerlei uitstapjes zoals een bezoek aan een vulkaan, een weekend in Yogyakarta en een trip naar een eiland Karimunjawa. Deze uitstapjes maakten de ervaring compleet. Sommige activiteiten werden georganiseerd door de organisatie, maar je had ook alle vrijheid om zelf plannen te maken. De staff stond altijd klaar om mee te denken en te helpen waar nodig.

De ervaring in Indonesië, is een ervaring om nooit meer te vergeten. In Indonesië heb ik geleerd dat vriendelijkheid een taal is die iedereen spreekt! Dit moet je zelf ervaren hebben 😉

Welk advies zou je mee willen geven aan toekomstige stagiairs/vrijwilligers?

Vooral doen!! 😉 Het is geweldig om zo dicht bij de lokale bevolking te komen en echt een kijkje te kunnen nemen in hun cultuur. Zelf heb ik het vrijwilligerswerk aan het begin van mijn reis gedaan en dit kan het iedereen aanraden. Als vrijwilliger start je je reis heel anders: je leert de cultuur van dichtbij kennen, pikt wat taal mee en voelt meteen veel meer verbinding met Indonesië.