Gijs op Saint Lucia

In Februari begon mijn avontuur naar een totaal vreemd eiland in het midden van het Caribisch gebied wat ik helemaal niet kende. Het was voor het eerst dat ik in mijn eentje voor langere tijd van huis weg ging. Ik was gespannen, ik vroeg me af waar ik terecht zou komen, met welke mensen, welke dingen ik zou gaan doen en of dit alles mij eigenlijk wel zou bevallen.

Ik was gespannen toen mijn avontuur begon! Ik kwam na een lange reis aan een in totaal andere cultuur en een totaal andere sfeer. Het ging allemaal mooi rustig aan laat ik maar zeggen. Aangekomen bij de accommodatie werd ik welkom geheten door de groep. Het was fijn om zo welkom geheten te worden.

Na een aantal dagen was ik wat meer gewend aan de omgeving, de warmte en de sessies die ik zou gaan draaien. Het was erg fijn om de eerste sessies ook een beetje mee te kunnen kijken met de anderen, het draaien van de sessies wende dan ook snel.

Ik vond het draaien van de sessies erg leuk. Ik hield me voornamelijk bezig met het geven van keeperstrainingen aan eigenlijk iedereen die dat maar wilde. Het was erg leuk om mijn eigen ding te kunnen doen en te werken met mensen van alle leeftijden, van een jaar of 6 tot een jaar of 50. Het was leuk om te zien hoe de mensen op Saint Lucia hun sport bedrijven en hoe (in mijn geval) keepers trainden op Saint Lucia. Na een tijdje bezig te zijn geweest met 1 op 1 keeperstraining geven of in hele kleine groepjes ben ik begonnen met het opzetten van een groepskeeperstraining project op Saint Lucia. Ik wilde hiermee impact maken en ervoor zorgen dat de jonge keepers specifieke keeperstraining konden krijgen. Ik moet zeggen dat het opzetten van een compleet nieuwe project niet zonder slag of stoot ging. De communicatie was soms lastig en was het lastig om de jonge keepers te bereiken. Zo heb ik enkele malen klaar gestaan om training te geven zonder dat er iemand kwam opdagen, dit hoort erbij! Mijn advies voor anderen hierbij is; laat je niet ontmoedigen! Zet door, de resultaten en blije gezichten zullen komen! Na een tijdje begon het te lopen. Er kwamen steeds meer deelnemers, en met behulp van een aantal andere stagairs en vrijwilligers begonnen de trainingen ook beter te lopen . Het voelde erg goed om de blije gezichten van de jonge keepers te zien en te horen dat de ouders het erg mooi vonden hoe hun zoon deze trainingen beleefde. Al met al was het soms lastig om dit nieuwe project op te zetten maar het was alle moeite waard en een mooi resultaat is dat het project nog steeds loopt (dat voelt stiekem wel erg goed).

Ook is mij goed bijgebleven dat ik persoonlijke keeperstrainingen op een goed niveau kon geven. Zo heb ik training gegeven aan de keepers van de regerend kampioen van Saint Lucia. Ook heb ik 4 maanden lang 1 op 1 training gegeven aan een keeper die ik echt beter zag worden en die echt zijn waardering uitsprak voor de trainingen.

Wat ik ook erg mooi vond waren de pre school sessies. Het spelen en sporten met de jongste vond ik geweldig. De lachende gezichten, knuffels en waardering waren voor mij erg bijzonder!

Naast het sporten met al deze mensen heb ik natuurlijk ook het geweldige eiland ontdekt. De natuur was geweldig en we hebben met de groep erg leuke uitjes gedaan. Ook het naar twee andere andere eilanden in de buurt (Martinique en Dominica) gaan was erg mooi!

Al met al waren het intensieve maar geweldige maanden. Er waren zeker ups en downs. Het was echt niet altijd makkelijk maar ik heb zoveel over mijzelf geleerd. Ik heb geweldige mensen leren kennen, zowel lokale mensen als vrijwilligers en stagairs die erg goed vrienden werden. Wat een tijd was het en ik heb er zeker geen spijt van!!! Ik raad het iedereen aan om naar dit geweldige eiland te komen en een geweldige tijd te beleven.