Familie Bloed op Saint Lucia

Als gezin zochten we al een poosje naar een mogelijkheid om een mooie reis te maken waarbij we ons konden onderdompelen in een andere cultuur en daarbij ook de handen uit de mouwen konden steken. Graag wilden we de horizon van onze drie meiden (9, 7 en bijna 4 jaar)  verbreden maar ook echt van betekenis zijn. Onze zoektocht bracht ons bij de Kracht van Sport, de visie en activiteiten spraken ons direct aan. Het programma paste goed bij onze capaciteiten en was ook geschikt om de kinderen mee te laten draaien. Het was een vrij ongebruikelijke vraag om met het hele gezin mee te willen doen; maar vanaf het eerste contact was men enthousiast en werd er met ons meegedacht wat betreft mogelijkheden. Ook de coördinator ter plaatse dacht met ons mee wat betreft huisvesting, school, passende activiteiten, etc.  wat ons erg geholpen heeft.  April 2025 was het dan zover: We vertrokken voor een periode van 6 weken naar St Lucia.  We hadden natuurlijk wel enigszins een idee wat we zouden gaan doen maar hoe e.e.a. er concreet uit zou gaan zien was nog niet helemaal helder; dus best spannend! Maar vanaf het eerste moment werden we goed opgevangen en konden we aangeven wat wel/niet haalbaar voor ons was. Per week werd er gekeken welk activiteitenaanbod er was en wat bij ons paste. Al snel hadden we een ritme gevonden; meestal ‘s ochtends eerst tijd voor schoolwerk van de meiden, 2e helft van de ochtend en ‘s middags sport- en spelactiviteiten, en daarna lekker bijkomen in ‘ons’ huis.  Dit ritme bleek prima te doen voor ons en voor de kinderen. Qua activiteiten gingen we met name naar basisscholen en pre-school, waar veel ruimte was om zelf met inbreng voor sport-, spel- en dansactiviteiten te komen. Maar ook de zwemlessen en voetbaltraining waren leuk om te doen! De rol van onze kinderen was wisselend; meestal deden ze gewoon lekker mee, soms assisteerden ze bij instructies, en in sommige gevallen was het beter om kleine Emmi even uit het voetbalveld te halen 😉 Maar ze gingen altijd met plezier mee en dachten graag mee over spelletjes en dansjes etc. Het was mooi om te zien hoe makkelijk ze zich voegden bij de st-Luciaanse kinderen, die gastvrij en nieuwsgierig waren. Af en toe moesten we even wat vertalen; maar bij een spelletje tikkertje, turnoefeningen uitwisselen of potje voetbal is een taalbarriére natuurlijk helemaal geen probleem. Ook vonden ze het leuk om diverse spelletjes te leren die de kinderen daar speelden. 

De samenwerking met de andere coaches verliep heel prettig, ook al zijn wij ietsje ouder… In het begin was het wel even zoeken naar onze plek in het team; de rest zat bij elkaar op een locatie en wij verbleven in een andere huurwoning dus wij zaten er letterlijk wat verder van af. Maar de sfeer was altijd goed en de samenwerking verliep soepel. We gingen regelmatig even langs en het voorbereiden van activiteiten deden we soms via what’s app. Het ‘leven bij de dag’ was eerst even wennen maar daarna heel prettig; ‘s avonds krijg je de planning te horen voor de volgende dag en vaak wijzigt er op de dag zelf ook nog wel wat. Word je heel flexibel van! 

Op vrijdag en in de weekends was er alle tijd om het prachtige eiland te verkennen; we hebben erg genoten van de prachtige natuur, paradijselijke strandjes en watervallen, maar ook het contact met de locals bij bijvoorbeeld het bezoeken van de plaatselijke kerk. Bereikbaarheid en vindbaarheid van plekken die we graag wilden bezoeken was niet altijd makkelijk, maar avontuurlijk was het zeker! 

Natuurlijk zijn er wat extra uitdagingen als je een paar kinderen in je kielzog hebt; je bent meer bezig met veiligheid, hitte, een haalbaar dagprogramma etc.. Hier en daar waren er ook echt wel uitdagingen met bijvoorbeeld een kapotte auto (sowieso kunnen we een pagina volschrijven over belevenissen in het verkeer op st Lucia ;-)), een doktersbezoek vanwege een wond, motivatie voor het schoolwerk was ook niet altijd optimaal.. En ook bij de activiteiten was er vaak flexibiliteit en improvisatietalent nodig, maar dat alles maakte het juist ook een avontuur!  Al met al kijken we alle vijf terug op een zeer geslaagde reis; we hebben dit écht als gezin kunnen doen en samen ons steentje kunnen bijdragen. Tegelijk maakt het ook nederig om een klein radartje in de grote  ‘United Through Sport machine’ te zijn, we hopen dat we betekenisvol zijn geweest in de contacten met de kinderen daar maar naar 6 weken draag je het stokje natuurlijk ook weer over. Voor ons was het sowieso een waardevolle ervaring die ons als gezin veel heeft gebracht, en we zijn heel blij met hoe De Kracht van Sport dit mogelijk heeft gemaakt!

Overweeg je om met je gezin een dergelijk avontuur aan te gaan? We delen graag onze ervaringen wat betreft het regelen van leerplicht, huisvesting etc. dus neem via Ruben gerust contact met ons op!