Esmee in Argentinië

Mijn naam is Esmee Binnendijk ik ben 20 jaar oud en studeer HALO (Haagse Academie voor Lichamelijke Opvoeding) aan de Haagse Hogeschool. Ik ben voor mijn stage in het 4e jaar van mijn opleiding in contact gekomen met de Kracht van Sport en ben zo in Argentinië terecht gekomen.

“Ik heb echt een top tijd hier gehad en zou het zeker nog wel een paar maanden hier uithouden. Ik weet ook zeker dat ik nog een keer terug ga naar Argentinië. Als je nog twijfelt of vragen hebt kan je altijd aan United Through Sport Nederland of De Kracht van Sport mijn nummer/e-mail vragen.” Esmee Binnendijk

Hoe tevreden was je met de begeleiding in Nederland?

Via een docent bij ons op school zijn we terecht gekomen bij De Kracht van Sport. Van onze docent hadden wij het e-mail adres gekregen en zijn wij begonnen met mailen. Het mailen zelf verliep heel goed zowel wij de Kracht van Sport als bij United Through Sport in Argentinië. We waren snel enthousiast en hadden een afspraak gemaakt in Tilburg. Ik ben samen met Montana (mijn studiegenootje waarmee ik wilde stage lopen) richting Tilburg gegaan en hebben we contact gehad met Ruben en Cas. Zij hebben ons uitgebreid verteld over de verschillende programma’s die beschikbaar waren en al snel kwamen wij uit op Argentinië. Na ons gesprek kregen wij snel alle informatie opgestuurd wat we moesten weten en wat wij zelf moesten invullen. Eenmaal in Argentinië mochten wij Ruben en Cas altijd whatsappen/mailen en kregen we hier ook snel reactie op. Conclusie, ik ben super tevreden met Ruben en Cas. Alles was goed uitgelegd, er werd snel gereageerd op appjes/mailtjes en ze proberen je altijd te helpen.

“Twijfel alsjeblieft niet om zover van huis te gaan, te tijd vliegt echt voorbij!”

Mijn verhaal

Toen ik in mijn eerste jaar van mijn opleiding zat kreeg ik een college over stage lopen in het buitenland, toen ik de verhalen van andere hoorden wist ik zeker dat ik dit ook heel graag wilden doen. Deze gedachte ben ik altijd vast blijven houden en aan het eind van mijn derde school jaar kwam ik via een docent van mij in contact met United Through Sport. Ik wilde heel graag stage lopen buiten Europa het liefst zo ver mogelijk, verder had ik niet echt voorkeur voor een land. Omdat ik graag ver weg wilden vond ik het ook wel heel spannend om alleen te gaan. Ik woon thuis nog bij mijn ouders en wist verder niet zoveel van het leven op mezelf en zo ver van huis. Voor mij hielp het daarom heel erg dat ik samen met een klasgenootje (Montana) kon gaan zodat ik niet helemaal alleen was. Via United Through Sport kwamen wij uit op Argentinië, dit is een land waar ik zelf nooit aan gedacht had maar daarom ook juist leuk. In de nacht van 4 op 5 september kwamen wij aan op de luchthaven van Buenos Aires, hier werden wij opgehaald door de taxi van United Through Sport Argentinië.
 
Om eerlijk te zijn was mijn eerste indruk niet zo goed. We reden midden in de nacht over een soort snelweg tussen de wat armere wijken van Buenos Aires. Dit zag er zo in het donker niet echt aantrekkelijk uit en daarom begon mijn avontuur wel wat twijfelachtig. De volgende dag werden we ontvangen door Ariel, hij regelt veel voor United Through Sport Argentinië. Hij legde ons alles uit van de organisatie en wat ons programma zou worden. We hadden eerst een paar dagen vrij om de stad te ontdekken en om bij te komen van de reis. Ons eerste huis waar wij verbleven vond ik heel erg gezellig! We verbleven met ongeveer 30 andere in het huis en zo maakte je heel snel vrienden. Iedereen weet hoe je je voelt als ‘nieuweling’ en daarom word je snel betrokken.
 
Ik zei eerste huis omdat wij in onze tijd hier in drie verschillende huizen hebben gewoond. Helaas had onze organisatie wat problemen met de huisbazen van de eerste twee accommodaties. Eerst vond ik het rot dat je net ergens je plek had gevonden en dan weer moest verhuizen, maar sinds ik hier woon heb ik geleerd dat je je wel eens moet aanpassen en het gewoon over je heen moet laten komen. De cultuur hier is ook heel erg relaxt echt het tegenovergestelde van wat ik gewend ben in Nederland. In Nederland ben ik gewend dat iedereen op tijd is dat er gelijk achter dingen aan wordt gegaan en dat iedereen altijd maar druk is. Hier in Argentinië is dat helemaal niet zo, alles gaat hier op zijn gemak, lukt het vandaag niet dan komt het morgen wel. Hier moet je even aan wennen maar ik vond dit wel erg relaxt. Ik voelde me niet zo opgejaagd en kon zonder schuldgevoel op mijn eigen tempo werken wat ook wel is lekker is. Wel een tip wanneer je echt iets graag geregeld wilt hebben zorg dat je dit op tijd aan geeft. Je kan soms wel een week wachten voordat er actie word ondernomen of voordat er überhaupt op je word gereageerd. Wij kregen deze tip ook van tevoren want wij moesten ook wat dingen regelen voor onze school. Als je hier op tijd mee begint is er niks aan de hand, en iedereen is ook bereid je te helpen met je opdracht. Om weer even terug te komen op de huizen, ons laatste huis was super en United Through Sport blijft hier waarschijnlijk ook een lange tijd zitten dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. De huisbazen zijn echt super relaxt, je mag mensen meenemen als je iets extra’s in je kamer wilt hebben zullen ze ook met je meedenken. Ik wilde bijvoorbeeld graag een waslijn in mijn kamer en ze hadden nog wel een stukje touw over. Ook kwam er eerst erg veel zonlicht in de kamer dus hebben ze de ramen voor ons afgeplakt. Verder zijn er drie verdiepingen in het huis. Op de eerste verdieping slapen Argentijnse studenten, daar hadden wij weinig contact mee en je ziet ze ook bijna nooit. De eerste en de tweede verdieping zijn van United Through Sport. Je woont samen met alle vrijwilligers/stagiaires die voor United Through Sport werken. Wij woonden ongeveer met +/- 15 van United Through Sport bij elkaar. Iedereen kwam echt overal vandaan dat was wel heel leuk. Wij waren met Nederlanders, Engelse, Amerikanen, Duitsers en Portugezen. In het huis word vooral Engels gesproken. Ook een van de huisbazen spreekt Engels en geloof me dat is best bijzonder. Toen ik hier aankwam kwam ik zelf niet verder dan hola en si want ik dacht ze spreken vast ook wel Engels. Veel mensen hadden mij hier voor gewaarschuwd maar ik was toch te eigenwijs. Bijna niemand spreekt Engels in Zuid-Amerika, dus zorg voordat je gaat dat je een beetje een basis hebt. Ik vond de app duolingo wel handig om mee te oefenen, en gelukkig kwam ik met mijn handen/voeten en google translate ook een heel
eind. Bovendien hebben we van de de Kracht van Sport een gratis Nederlandse taalcursus in Argentinië gekregen die erg handig was om hier van start te gaan.
 
Nog even over het huis, het huis staat in het eerste opzicht niet in een hele sprankelende wijk. Maar Buenos Aires heeft zoveel te bieden dus laat je je daar niet door afleiden. Het metro station zit om de hoek en de hele stad is super makkelijk te bereiken. In de buurt zelf heb je eigenlijk alles wat je nodig hebt. Je kan je was laten doen voor nog geen 4 euro voor een hele zak. Ook zit de supermarkt vlak bij en zitten er leuke lokale tentjes waar je wat kan eten of gewoon even rond kan kijken. Ook op de hoek van de straat zit een hele lekkere pizza en Empanada zaak (Tomasso) echt een aanrader! Een Empanada is echt een typische Argentijnse snack die je zeker niet mag overslaan. Sowieso is het Argentijnse eten echt heel erg lekker! Probeer ook zeker een Alfajores, Dolce de leche en de Argentijnse steak! Het eten hier is in vergelijking met Nederland ook echt stukken goedkoper, heel relaxt!
 
Ook de docent zij dat ze van ons leerde als wij een oefening gaven. Dit gaf wel echt een goed gevoel.
 
Op een kwartiertje loopafstand zit je in de buurt ‘Recoletta’, hier zit een leuk park en hier zit een leuke straat om te lunchen en om nacho’s te eten. In Recoletta is er ieder weekend een marktje wel leuk om hier is over heen te lopen als je op zoek bent naar souvenirtjes. Ook is er in San Telmo iedere zondag een markt, dit is wel een van de bekendste markten en is ongeveer vijf km lang, echt bizar maar ook heel handig voor souvenirtjes. Als je graag uit wilt moet je zeker in Palermo zijn hier zijn genoeg barretjes en clubs. Mijn favoriete club was Kika, in veel clubs wordt vooral Spaanse muziek gedraaid maar in Kika wisselen ze wel af tussen Engels en Spaans. Een nadeel aan deze club is dat veel mensen hier zijn bestolen van hun telefoon. Dus een tip let goed op je telefoon en stop hem niet zomaar in je zak. Montana is helaas beroofd van haar telefoon, we waren in het donker aan het wachten op een Uber (goedkoopste taxi dus zeker de uber app dowloaden) toen er een motor voorbij reed en Montana haar telefoon uit haar handen trok en weg reed. Dit gebeurd in zo’n grote stad helaas vaker dus de politie zal je niet veel helpen. Dit kan natuurlijk ook in Amsterdam gebeuren dus laat je niet teveel afschrikken, het is vooral een tip. Als je van echt grote clubs houd moet je zeker naar Bayside. Dit is een club aan de zee en is ook binnen als buiten. Veel internationale studenten komen hier ook naartoe dus ook makkelijk om nieuwe contacten te maken. Volg op facebook de pagina BAIS, hier worden vaak feesten/activiteiten georganiseerd voor internationale studenten. Ook veel feestjes op feestdagen, zoals Halloween.
 
Je wordt daarom zo snel een hechte groep en bouwt echt heel snel je leven hier op. Ik vond dit in het begin wel spannend maar dit was echt nergens voor nodig
 
Naast alle feesten, eten en gezelligheid hebben wij hier ook nog stage gelopen. Wij deden het sport programma en hebben stage gelopen op een basisschool en een middelbare school. De eerste 4 weken waren wij op een basisschool waar we vooral de gymdocenten ondersteunden en na loop van tijd zelf oefeningen mochten geven. In het begin is het veel ondersteunen omdat ons Spaans nog niet zo goed was en de kinderen ons nog niet zo goed begrepen. De kinderen zijn wel heel erg lief en willen van alles van je weten. Voor kinderen uit Argentinië is het heel bijzonder dat je van ver komt. Van de kinderen leer je snel omdat zij nog niet zulke moeilijke woorden gebruiken. Ik vond het heel leuk om te helpen op deze school. Onze overige weken gingen wij naar middelbare school. Ook hier begonnen we met het ondersteunen van de docenten en speelden we mee met de leerlingen. De sporten die vooral worden beoefend zijn voetbal, basketbal en volleybal. De meisjes en jongens kregen op deze school ook apart gymles. Op deze school vond ik het eerst erg lastig omdat ik het gevoel had dat ik niet echt een toevoeging was maar er meer als extra persoon bij was. De eerste twee weken baalde ik hier best wel van, ook omdat ik het enthousiasme van de kinderen van de basisschool gewend was. Later hoorden wij van de docent dat de leerlingen vaak naar ons vroegen, en dat er ook steeds meer leerlingen kwamen en bleven opdagen. Ook de docent zij dat ze van ons leerde als wij een oefening gaven. Dit gaf wel echt een goed gevoel. Later hoorde wij ook dat sommige meiden niet naar gym kunnen komen omdat ze zwanger zijn of een kind thuis hebben. Deze meiden zijn pas 16 jaar dus daar schrok ik wel heel erg van. Ook was er in de school geen wc papier omdat dit anders gestolen werd door de leerlingen. Deze kinderen hebben gewoon veel minder als dat wij thuis gewend zijn, daarom voelde het wel extra goed dat wij hier iets konden doen. Je beseft je steeds meer hoe goed je het thuis hebt.
 
Naast stage heb je ook tijd om tripjes te maken door het land, en als je dit op tijd aangeeft is dit bijna altijd mogelijk. Montana en ik zijn naar de Iguazu watervallen geweest, Mendoza, Salta, Monte Video (Uruguay) en Valparaiso (Chili). Ik raad echt aan om zoveel mogelijk te zien en te doen want het land is echt super mooi! In Salta hebben wij een auto gehuurd en hebben we een kleine roadtrip gedaan, dit was wel een van mijn favoriete tripjes. Als je een paar uurtjes rijd zie je echt zoveel verschillende landschappen. Van bergen naar zoutvlaktes naar cactussen. Zeker een aanrader! Mijn zussen kwamen mij ook opzoeken, en met hun heb ik ook een tripje gemaakt. De organisatie houd er zeker rekening mee als familie komt en zorgt dat je genoeg tijd hebt om tijd met ze door te brengen. Ik miste thuis persoonlijk niet zo erg omdat je hier zoveel nieuwe dingen ziet en meemaakt maar toch is het leuk als mensen van thuis weten en zien hoe je hier leeft.
 
Twijfel alsjeblieft niet om zover van huis te gaan, te tijd vliegt echt voorbij! Je ziet zoveel nieuwe dingen om je heen en je word zo erg afgeleid dat ik bijna geen seconde aan thuis heb gedacht. Iedere stagiair/vrijwilligers van United Through Sport is hier alleen of met zijn tweetjes en iedereen wilt graag nieuwe dingen doen en nieuwe vrienden maken. Dat is dus ook echt het laatste waar je je zorgen om hoeft te maken. Je woont samen met een groep mensen van jou leeftijd die dezelfde stap hebben genomen en hier dus ook echt zijn voor gezelligheid. Je wordt daarom zo snel een hechte groep en bouwt echt heel snel je leven hier op. Ik vond dit in het begin wel spannend maar dit was echt nergens voor nodig. Als je nog twijfelt over je bestemming kies Argentinië. Voor de meeste is dit denk ik niet een land die je snel zou uitkiezen en daarom juist extra bijzonder. Ik was denk ik nooit in Argentinië geweest als ik geen stage had gelopen bij United Through Sport. De stad heeft echt alles, toffe parken, shoppen, uitgaan, natuur en veel toeristische activiteiten. Ook het land zelf is zo enorm dat het echt alles heeft bergen, woestijn, watervallen, gletsjers en nog veel meer. Ik heb echt een top tijd hier gehad en zou het zeker nog wel een paar maanden hier uithouden. Ik weet ook zeker dat ik nog een keer terug ga naar Argentinië. Als je nog twijfelt of vragen hebt kan je altijd aan De Kracht van Sport mijn nummer/e-mail vragen. Bedankt voor het lezen hopelijk heb je er wat aan gehad!

Ciao,

Esmee Binnendijk