Daan in Argentinië

Naam
Daan

Hoe lang heb je stage gelopen
10 weken

Korte biografie

Ik ben 19 jaar en ik heb de opleiding Sport en Bewegen op niveau 3 in Groningen afgerond. Dit jaar ga ik verder met de opleiding tot bewegingsagoog, zodat ik mijn niveau 4-diploma kan behalen.

Ik vind het leuk om mensen te begeleiden en te helpen. Zelf ben ik voetballer en geef ik voetbaltraining aan de JO15

Verder heb ik veel geleerd over de Argentijnse cultuur en ben ik vooral blij dat ik tijdens mijn stage kinderen heb kunnen helpen met sport en spel en vooral met plezier maken

Hoe tevreden was je met de begeleiding in Nederland?

De begeleiding vanuit Nederland was top! Je kreeg hele snelle reacties op je vragen en problemen werden zo snel mogelijk opgelost. Voor de reis werd je goed geïnformeerd over wat je te wachten stond, en dat vond ik erg prettig. De begeleiding was niet alleen professioneel, maar er was ook ruimte voor een gezellig praatje en leuke gesprekken.

Mijn verhaal

In mijn eerste weken in Argentinië heb ik meegewerkt aan een voetbalproject, samen met twee vrienden die ik al kende. Dat maakte het extra gezellig. Midden in een wijkje lag een klein voetbalveld tussen de huisjes, wat me meteen het gevoel gaf: we zijn echt in het buitenland. We voetbalden veel met de kinderen en namen video’s op voor Kracht van de Sport.

Toch merkten we na een tijdje dat we bij dit project niet veel konden bijdragen, omdat er al trainers met de kinderen werkten. We hebben dit besproken met de organisatie en zijn toen overgestapt naar een ander project.

Tussen de projecten door bezochten we de wedstrijd Argentinië vs Brazilië, waar we tickets voor hadden gekocht. Deze wedstrijd zal ik nooit vergeten: Argentinië won met 4-0 en het stadion ging compleet uit zijn dak. De sfeer, de supporters en het niveau van het voetbal maakten dit tot een onvergetelijke ervaring.

Bij het nieuwe project gingen we ’s ochtends met de groep naar dezelfde wijk, maar dan aan de andere kant. Daar kwamen we uit bij een klein schooltje met een kerkje ervoor. Eerst werd er Engels gegeven door een paar groepsgenoten en daarna gingen we met de kinderen sporten op een klein voetbalveldje.

Het viel me direct op hoe fanatiek de jongens waren. Ze leefden echt voor voetbal. Dit maakte het project voor mij heel leuk. Ik vond het geweldig om met hen te voetballen en ze tips te geven over hoe ze zich konden verbeteren – en dan te zien hoe ze daar meteen mee aan de slag gingen.

Na ongeveer twee weken ben ik met mijn twee vrienden en nog een vriend die we in Argentinië hebben leren kennen, naar de Iguazú Falls geweest. Daar heb ik voor het eerst de prachtige natuur van Argentinië en Brazilië gezien. Deze plek was echt de moeite waard om te bezoeken.

Later kreeg ik er nog een project bij, opnieuw in dezelfde wijk maar op een andere school. Hier werkten we met twee groepen van zo’n 20 kinderen. Het was leuk om met zoveel kinderen tegelijk te kunnen werken en ze actief bezig te zien.

Een klein minpuntje: het voetbalveld lag midden in de wijk en we moesten goed opletten dat we de kinderen niet omver liepen én dat we niet in de hondenpoep stapten. 😉

Samen met een vriend ben ik ook naar Rio de Janeiro geweest, wat absoluut de moeite waard was. De stad was prachtig en er was veel te doen. We hebben veel voetbalshirtjes gekocht en mooie uitstapjes gemaakt, zoals naar Christ the Redeemer, Sugarloaf Mountain en de wedstrijd Flamengo tegen Corinthians, waar ik Depay heb zien spelen in Brazilië.

In mijn laatste week ben ik nog met een groepje van vijf naar het noorden van Argentinië gereisd. We bezochten onder andere Salta, Jujuy en Cafayate. Daar reden we een paar dagen rond door de bergen en genoten we volop van de indrukwekkende natuur. Het hoogtepunt was ons bezoek aan de Serranías del Hornocal, waar we op 4350 meter hoogte een adembenemend uitzicht hadden over de gekleurde bergen.

Over het dagelijks leven en de projecten

De projecten vonden meestal in de ochtend plaats, waardoor ik begin van de middag al vrij was. Zo had ik veel tijd om de stad Buenos Aires te verkennen, waar ik steeds beter mijn weg wist te vinden.

Het eerste appartementencomplex waarin we verbleven was niet heel netjes, waardoor we uiteindelijk verhuisd zijn naar een ander complex. Dat was meteen drie keer beter: een strakke lobby, nette kamers (waar we met z’n vieren sliepen) en een heerlijk dakterras waar we van de zon konden genieten. Extra leuk: in de straat naast het complex was elke zondag een grote markt.

We gingen vaak met alle Nederlanders één keer per week voetballen tegen Argentijnen. Dit werd geregeld via een contactpersoon. Het was superleuk om te doen en je merkte echt het verschil in speelstijl tussen Nederlanders en Argentijnen.

Verder heb ik veel geleerd over de Argentijnse cultuur en ben ik vooral blij dat ik tijdens mijn stage kinderen heb kunnen helpen met sport en spel en vooral met plezier maken.

Welk advies zou je mee willen geven aan toekomstige stagiairs/vrijwilligers?

Durf de stap te zetten, want het is écht een onvergetelijke ervaring die je je hele leven meeneemt. Het is daarnaast handig als je een basiskennis van het Spaans hebt. Dat maakt het communiceren met de mensen daar een stuk makkelijker en zorgt ervoor dat je nog meer uit je ervaring kunt halen.